بی تو مهتاب باز شبی از ان کوچه گذشتم

همه تن چشم شدم به دنبال تو گشتم

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

شدم ان دیوانه که بودم

در نهان خانه ی جانم گل یاد تو درخشید

باغ صد خاطره خندید

عطر صد خاطره پیچید...

بی تو...

اما به چه حال من از ان کوچه گذشتم...